این که آدم یه وقتایی به یه چیزایی دقت کنه بد نیستا... اینکه اونی که روبروت ایستاده و داری تو صورتش حرف میزنی شاید ازت بزرگتر باشه. اینکه اونی که داری ازش ایراد می گیری شاید شرایطش اون جوری که تو فکر می کنی نباشه. اینکه اونی که داری زندگیشو واس دیگران تعریف می کنی شاید راضی نباشه. اینکه دلیل نمیشه شما هر وقت دلت خواست دروغ بگی و همه جا اسمشو بزاری مصلحتی! اینکه دلیلی وجود نداره که اگه یه جا تو تکالیف شرعیت گیر کردی سریع اونی که به نظرت درست تره رو انجام بدی! مهم تر از همه اینه که حواست باشه این حرفا دقیقا همون چیزاییه که داری به دیگران گوشزد می کنی!
حواست هست؟
نــــــه... خداییش حواسمون هست؟
از اینا مهم تر...
حواسمون کجاست که به اینا نیست؟؟؟؟