وسط یه جمع شلوغ نشسته باشی، یه مهمونی مثلن. یه مهمونی که دوس داری. یه مهمونی که خیلی می چسبه. اون وقت تمام و کمال تو بحر مهمونی باشی، از فضای مهمونی استفاده کنی، از شادی های مهمونی لذت ببری، از حضورت کنار عزیزات لذت ببری، از شادی بقیه شاد بشی، آره. خیلی خوبه. همه چی به بهترین حال و حالت ممکنه. منتهی یهو حس کنی یکیاز یه گوشه زل زده بهت. زوم کرده روت.
برمیگردی طرفش، زیرزیرکی نگاش می کنی، خودتو جمع می کنی...
ما قدر همین زوم کردن وسط مهمونیامونم حواسمون به نگاه خدا باشه بسه ها.
خدا زوم کرده رومون رفقا. جمع کنیم خودمونو...
